απρομάντευτος

-η, -ο

αυτός που δεν προμαντεύθηκε ή δεν μπορεί κανείς να προμαντεύσει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + προμαντεύω. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ακρόπολις].